Obrabiarki towarzyszą człowiekowi w przemyśle od bardzo dawna. Ich odpowiedniki sterowane numerycznie powstały w latach 40 XX w. na potrzeby lotnictwa wojskowego w Stanach zjednoczonych, kiedy gwałtownie wzrastało zapotrzebowanie na precyzyjne elementy do budowy samolotów. Rozwój obrabiarek sterowanych numerycznie umożliwiły odkrycia i badania w elektronice i elektronicznym przetwarzaniu danych.
Prawie bezobsługowa i samoczynna praca obrabiarek CNC możliwa jest dzięki 3 systemom zainstalowanym w każdej maszynie:
– systemy sterującego,
– systemy regulujące,
– systemy zarządzające.
Obecnie produkowanie u użytkowane obrabiarki CNC cechują się przede wszystkim niezawodnością i długim okresem eksploatacji. Takie wyniku udaje się osiągać dzięki takim zabiegom jak:
– modułowa konstrukcja o elastycznej konfiguracji,
– brak przekładni zębatych i ślizgowych na rzecz przekładni toczonych
– osobne silniki i układy dla poszczególnych modułów z automatycznym nadzorem i diagnostyką
– nowoczesne i wytrzymałe materiały użyte do budowy urządzeń
– pełna automatyzacja pracy począwszy od pomiaru pracy, materiału, narzędzi, gotowego produktu.
Współczesne centra obróbkowe wyposażane są w nowoczesne i w pełni zautomatyzowane obrabiarki CNC. Pomimo ich pełnej automatyzacji do ich pracy i prawidłowego funkcjonowania potrzebni są wykwalifikowani pracownicy, którzy zajmują się ich programowaniem, obsługą, konserwacją, serwisem oraz naprawą.
System sterujący obrabiarkami jest w pełni skomputeryzowany, dlatego ich obsługa wymaga wykwalifikowanej kadry, która może liczyć na duże zarobki. Niezwykła precyzja działania tych urządzeń oparta jest na automatycznej regulacji i programowaniu w zamkniętym układzie pracy. Każda obrabiarka posiada specjalny czytnik i programator, który umożliwia wprowadzanie danych do maszyny, które następnie przetwarzane są za pomocą alfanumerycznego kodu na komendy (impulsy elektryczne) zrozumiałe dla danego urządzenia.
Najnowsze komentarze: